27 juli death valley - mammoth mountain

Gisteren stonden we 85,5 meter onder de zeespiegel en vanavond slapen we op 3000 meter hoogte. Vanochtend vertrokken we uit een bloedheet Death valley - toen we opstonden was het alweer 'n graad of 40 - en vanmiddag stonden we  in de sneeuw!
We zitten in Mammoth Mountain, een skigebied waar het seizoen tot begin juli duurt! We krijgen al weer helemaal zin in de wintersport.
Toen we eenmaal aangekomen waren besloten Martin en Joel de berg te beklimmen, Magali en ik hadden meer zin in een terrasje maar toen we zagen dat de sneeuw eigenlijk op loopafstand lag besloten wij om eerst een paar foto's in de sneeuw te maken. De sneeuw lag toch verder weg dan we dachten en we moesten op onze teenslippers een paar modderige stukken beklimmen maar we hebben het gered! Toen weer naar beneden geglibberd nog bijna overreden door een paar mountainbikers die met 100 km p/u de berg afkwamen en toen maar op een terrasje gaan zitten in de zon.
Ze hebben hier wel last van beren: de auto staat in de parkeergarage van het hotel maar we moesten alles - vooral het eten- eruit halen ivm die beren. Je krijgt bijna zin om wat eten op de vensterbank te leggen en dan maar wachten. Over de auto hebben we het trouwens nog helemaal niet gehad. Het is een ordinair grote (trouw)auto in de kleur zilver, nog net geen stretched limo :-). ,maar hij rijdt prima, heeft geen moeite met de steile hellingen of de grote hitte, en al onze bagage die met de dag toeneemt past er nog steeds in.

Las Vegas

We wilden vandaag vroeg vertrekken zodat we lang in Las Vegas konden zijn. Rond 8 uur vertrokken we maar na 10 minuten rijden bedachten we dat we Bryce Canyon nog niet hadden gezien. We zijn toen even teruggereden en gelukkig hebben we dat gedaan want het was echt heel mooi, veel mooier dan Grand Canyon. De kleuren waren veel mooier en de punten van de rotsen waren ook veel scherper. Na daar minstens een uur rondgelopen te hebben zijn we ook nog even naar de Valley of Fire gegaan. Daar hebben we Atlatl Rock gezien, een grote rots met tekeningen van de Anasazi, die daar 2400 jaar geleden leefden. Uiteindelijk kwamen we laat in de middag aan in ons hotel: het Luxor. Het zag eruit als een enorme piramide met zelfs een sfinx ervoor. Nadat we de auto geparkeerd hadden hebben we minstens een kwartien naar de receptie gezocht. Middenin het hotel was een enorm casino waar we ook steeds verdwaalden, als je er middenin stond had je geen idee meer waar je heen moest. Na in de rij gestaan te hebben voor het inchecken (er waren minstens 30 mensen voor ons, met 5 balies) gingen we naar onze kamer, op de 16e verdieping dus we moesten met de lift die niet recht omhoog ging maar schuin.

Nadat we even op onze kamer voor de airco hadden gezeten zijn we naar De Strip gegaan. Het was echt geweldig!! Alle hotels waren zo groot en mooi. Het eerste hotel waar we langs kwamen was New York. Daar kwamen we langs het vrijheidsbeeld en hebben we over Brooklyn Bridge gelopen. Daarna zagen we het hotel waar een achtbaan omheen liep! Toen we verder liepen kwamen we langs Caesar's palace, met allemaal fonteinen en pilaren, en Bellagio, waar we meteen al de fonteinenshow zagen. De show was echt heel mooi, er waren heel veel fonteinen (voor het hele hotel) en het water kwam heel ver omhoog. Bij Paris hebben we de eiffeltoren gezien. We zijn daar naar binnen gegaan om wat te eten en het leek net of je onder de eiffeltoren liep. We wilden ook nog naar the Venetian maar dat was te ver.

's Ochtends zijn we nog wel naar the Venetian geweest. Het was echt heel mooi, je moest een trap op en toen kwam je echt in Venetie! Er waren straatjes en grachten met gondels waar je echt in kon en zingende gondeliers. Uiteindelijk zijn we ook nog naar Circus Circus geweest. Als je door het hotel liep (over lopende banden), kwam je in een heel overdekt pretpark! Papa, Joel en ik zijn in de achtbaan geweest en toen zijn we weggegaan....

death valley

Vandaag zijn we in death valley geweest.we kwamen na +- 3 uur aan, de temperatuur begon steeds sneller te stijgen tot ongeveer 121 *F (dat is ongeveer 50 *C)
we reden met te airco (op 20 *C) naar zabriskie point, daar was een uitzicht punt waar we ver over het dorre niets  konden kijken.
toen reden we, nat van het zweet, door naar bad water, het laagste punt van VS (85.5 m onder zeeniveau)
waar een beetje zout water was, waar kleine visjes in zouden moetten zwemmen (niet gezien) toen zijn we snel naar het hotel gereden, waar een verschroeiende wind waait, en ook uit de buitenkant van de airco's komt hete lucht, nog heter dan de verschroeiende wind.
gelukkig is er een zwembad.....

(als je uit het water komt is de verschroeiende wind ijskoud, voor ongeveer 10 minuten)

las vegas

in lasvegas...

paardrijden, bryce canyon en eten

vanochtend hebben we tot 10.30 geslapen voordat we met veel moeite uit bed kwamen. (door het tijdverschil was het een uur vroeger dan normaal) toen we hadden gegeten (brood wat brak als je er naar keek met jam) gingen we naar de overkant van de weg waar een western straatje is nagemaakt (met een jail etc) daar hebben we een tijde rondgekeken in een rockshop (zelfde straatje) voordat we met een busje naar de paarden gingen (die toch wel 2 mijl van het hotel stonden) we kwamen aan bij de corral die vol stond met paarden,  toen we eindelijk naar binnen mochten, kregen we allemaal een paard toe gewezen (met moeilijke/rare naam) we hadden paarden met de naam: keenno, rangler, fredonia en ........(we weten de naam niet meer :) )
we zaten op de paarden te wachten tot iedereen op een paard zat (een stuk of 20 mensen 4 engelsen en de rest nederlands) toen kregen we uitgelegd hoe we de beesten moesten besturen (slik) de man die het mij uitlegde zij het heel snel en ik verstond er geen woord van maar het was iets van "left this, right this one hand this that now that" :S maar de paarden wisten precies wat ze moesten doen, bijna dan, die van mij wilde steeds alles en iedereen al dravend in halen, die van mama deed raar en ging naar achteren schoppen en scheef op het pad lopen en liep af en toe tegen een boom op, magali's zadel gleed steeds "bijna" van het paard af en verder waren alle paarden normaal (denk ik)
het waren grote western paarden (behalve die van mama die was wat kleiner) met echte western zadels met zadel tassen.
we gingen op weg over een stoffig paadje waar we soms een beekje over moesten steken (was denk ik een wadi) (...) had nogal een eigen wil want hij deed niet echt wat ik wilde en als alle paarden links gingen ging hij rechts, deed alle mogelijke moeite om niet door het water te hoeven lopen ook al was dat dwars door een bosje. verder we liepen door een droog bos waar een paar keer brand was geweest.
na ongeveer 3 uur waren we weer terug bij de corral.
toen we even snel in het ,koude, zwembad waren gedoken, hebben we op de kamer zitten wachten op etenstijd.
we gingen eten in het hotel, het was een groot buffet, maar eerst hebben we 10 minuten op een tafel zitten wachten en vervolgens de tafel 2 uur bezet gehouden, het buffet bestond uit salades, heleboel (lekker!!!) vlees en een ijsmachine.

23 juli dinosaurtracks

Nadat we gisteravond onze verstijfde spieren nog even hadden ontspannen in de spa van het hotel hebben we vanochtend de Grand Canyon verlaten via de weg die de Southrim volgt dus af en toe konden we nog een blik werpen. We hadden wederom een lange rit voor de boeg maar hebben toch nog een omrit gemaakt via Tuba City om de dinosaurtracks te zien. Bij de ingang (nou ingang er stonden wat zelfgebouwde hutjes, een paar verroeste oude auto's zonder ramen en er hingen wat mensen rond) werden we opgevangen door een Navajo indiaan met de tot de verbeelding sprekende naam Justin :-) hij was onze gids. Eerst dacht ik moet dat nou een gids maar het was echt wel nodig. In de zinderende hitte leidde hij ons langs afdrukken van o.a. triceratops, T-rex, raptors ook zagen we versteende dinosauruseieren, dinosaurusuitwerpselen en fosielen van dinosaurussen. Zonder gids waren we waarschijnlijk na de eerste drie afdrukken al tevreden naar de auto teruggekeerd. Ik vond het verbazingwekkend dat dit terrein niet een grote paleontologische opgraving was maar we waren in het reservaat van de Navajo indianen  en die wilden dat niet.
Daarna hebben we uren door verlaten gebieden met afwisselende landschappen gereden. De op de kaart aangekondigde dorpjes waren vaak niet meer dan drie caravans vermoedelijk bewoond door Navajo's.
Nu zitten we in Ruby's Inn aan de ingang van Bryce Canyon, een Best Western motel met 750!! kamers verdeeld over meerdere gebouwen en wat denk je komen mensen die tegen die bij ons om de hoek wonen. It's a small world.

22 juli Grand Canyon

Vandaag een flinke afstand afgelegd. Onderweg zijn we een paar keer gestopt bij bijzondere punten. Montezuma Castle en Sedona. Montezuma Castle is een oude Indiaanse nederzetting. In een rots hadden die indianen een soort flat uitgehakt, waar ongeveer 35 mensen in konden wonen. Vervolgens zijn we naar Sedona gereden. De bergen zijn daar vuurrood en hebben door erosie aparte vormen gekregen.

Ht doel vandaag was Grand Canyon en rond een uur of vier stonden we aan de rand. Een indrukwekkend gebied. Ver in de diepte zie je de rivier, helaas kan je er niet heen lopen, veel te ver. Veel foto's genomen, vooral van de plaatselijke eekhoorn :)

Het hotel staat vlak naast een IMAX theater waar een film draait over grand canyon. Je zit vrij dicht op een enorm scherm en het lijkt dan net of je in een helikopter zit, of mee vaart op een bootje dat door de stroomversnellingen vaart.

21 juli Phoenix - Scottsdale

Vandaag zijn we van Palm Springs naar Scottsdale gereden. We vertrokken vrij laat en tot onze schrik is de gps alleen voor Californie geprogrammeerd de tablets van de kinderen hebben ook een routeplanner maar die bleek het alleen te doen als er wifi in de buurt is dus moesten we het ouderwets doen met een wegenkaart. Gelukkig hebben we die bij ons. In het hotel bleek er iets mis te zijn gegaan met onze boeking, we kregen een tweepersoonskamer!! Met z'n vieren in een tweepersoonsbed met deze hitte (ja ook hier is het boven de 40 graden) leek ons niet heel gezond dus wij weer terug naar de receptie. Tja ze zaten helemaal vol na veel gezucht en gesteun had ze nog een andere kamer voor ons een vierpersoons kamer die was ook niet optimaal want daar lagen maar voor 3 personen handdoeken. Zucht! weer naar de receptie. Nee ze hadden geen handdoeken meer want het hele hotel zat vol. Yeah right, hoe doen ze dat dan morgen met de kamerwissels?? Bij het zwembad zagen we echter hoe andere gasten uit een kast daar handdoeken haalden. Nou toen hebben we er daar maar een heleboel extra gepakt en die gaan we lekker allemaal gebruiken!!  Eerlijk is eerlijk de receptioniste belde ons nog wel om te vragen of alles nu in orde was  (zou ze gezien hebben dat we met een hele stapel handdoeken bij het zwembad wegliepen??)

Naast het hotel ligt een Fashion Square vier etages met winkels. Nadat we op de foodcourt hadden gegeten, (handig systeem een plein met allemaal zitjes en daar omheen allemaal verschillende eettentjes Chinees, Japans, Mexicaans, Italiaans etc.) konden Magali en ik het toch niet laten en zijn we nog een uurtje gaan winkelen. Tot slot nog een paar opmerkelijke borden die we tegenkwamen: (in toiletten) according to Californian State Law all employes must wash their hands before returning to work en  (bij het stoplicht) stoplights are good places to practice making funny faces at people in other cars.

Morgen naar de Grand Canyon!!

20 juli Palm Springs

Na een aantal bijzondere dagen  met walvissen (echt heel indrukwekkend zoals die grote beesten zich bijna vertraagd door het water voortbewegen), theoretisch zwemmen met dolfijnen (we - ik niet want ik waag me niet gauw in zee- lagen bij Santa Monica in zee toen er opeens drie dolfijnen voor de kust heen en weer zwommen) en het bekijken van filmsterren bij een wereldpremiere hebben we vandaag een vrij saaie dag achter de rug. Vanochtend vanuit Los Angeles vertrokken, maar niet nadat we een foto van de Hollywoodletters hadden gemaakt, naar Palm Springs. Dit was een relatief kort ritje van 2 uur. Naarmate we Palm Springs naderden steeg de buitentermperatuur tot 104 graden Fahrenheit (rond de 40 graden Celsius). Via een gigantisch windturbinepark reden we Palm Springs binnen en zagen gelukkig al gauw een Starbucks (in Nederland moet je er naar zoeken maar hier zitten ze echt op iedere straathoek) want het werd wel tijd voor een Frapucino. Leuk detail het terras (eigenlijk te heet om op te zitten maar we laten ons niet kisten) werd 'koel' gehouden middels vernevelaars.
Bij het hotel aangekomen hebben we ons meteen naar het zwembad gespoed waar het vechten was om een plekje in de schaduw want de zonnestralen zijn gewoon pijnlijk. Afkoelen deed je niet echt; het water in het zwembad had de temperatuur van een warme douche en het water in de spa hangt tegen het kookpunt aan. Maar goed we hebben lekker een middagje aan de rand van het zwembad doorgebracht tezamen met allemaal Nederlanders, waarschijnlijk het enige volk dat gek genoeg is om in dit jaargetijde de vakantie in deze contreien door te brengen (de airco in onze kamer staat op 26 graden celsius en dat vinden we fris!!!!)
We kunnen wel weer een dier aan onze big 5 list toevoegen, een roadrunner (miepmiep)!

Vandaag zijn we naar de Walk of Fame geweest. We hebben de hand- en voetafdrukken van Harry, Ron en Hermelien en Donald Duck gezien. Bij het El Capitan theater zagen we dat 's middags de world premiere van Captain America zou zijn maar die begon pas om 6 uur. Daarom gingen we eerst naar een mall met een abercrombie. Het was een hele grote winkel en het rook er heel lekker en ze hadden er uitverkoop! Zelfs papa en Joël werden er hebberig. Nadat we behoorlijk veel kleding hadden gekocht zijn mama en ik s' middags teruggegaan naar het El Capitan theater. We waren er om 4 uur en het was toen al behoorlijk druk maar we stonden wel vooraan, om 5 uur stonden er al hele rijen achter ons. Het wachten ging best snel, er werd de hele tijd ijs uitgedeeld en we stonden gedeeltelijk in de schaduw dus we hadden het gelukkig niet zo warm. Ook waren er de hele tijd televisiemensen die ons gingen filmen terwijl we moesten schreeuwen en zwaaien. Toen kwamen er eindelijk, na heel lang wachten, limousines langsgereden en liepen de eerste (onbekende) mensen over de rode loper. Rond kwart voor 7 kwam er iemand die we kenden: Lucas Grabeel van HSM. Daarna liepen Samuel Jackson en Neal Mcdonough heel snel langs. En als allerlaatst de hoofdrolspeler: Chris Evans. Verder kenden we eigenlijk niemand maar het was wel erg leuk!

Pacific ocean

Zwemmen is hier niet zonder gevaar! (reageren moet nu ook lukken)

17 juli Monterey walvis

vandaag gingen we walvissen spotten, na 2 uur rijden kwamen we aan bij monterey fishermans warf.
eerst nog even een parkeerplek zoeken na een tijdje vonden we een parkeergarage waar we 12$ moesten betalen(!!) :'(
na het parkeren liepen we over een brug met allemaal geraniums ofzo.
over de brug was een plein van een universiteit, na dat plein kwamen we in een soort disney achtig straatje met allemaal restaurantjes en winkeltjes.
bij Randy's fishingtours aan gekomen kochten we een kaartje en mochten we op de pier een verdieping naar beneden waarallemaal zeehonden (minsens 40) op een soort platform lagen (op elkaar, naast elkaar en tegen elkaar) en het stonk!! we stonden met onze neus dicht te kijken en fotos te maken, toen er een schip (van randy) binnen voer, ze hadden gevist en gingen ingewanden overboord gooien, terwijl ze dat deden kwamen er 20 pelikanen en 50 meeuwen aan vliegen die zich uitgehongerd op de troep stortten.
na dat we van 13.30 tot 14.00 hadden gegeten (droogbrood) mochten we aan boord(weer langs de stinkhonden) intussen was er bij de stink/zeehonden een nogal dikke veel te zware platformzinkende zeehond gaan zitten. maargoed we mochten eindelijk aan boord we waren de eersten en dachten dat we een goede plek hadden gevonden(was dus niet zo)--->waren bij terugkomst doorweekt.
na een uur op vollesnelheid varen vonden we walvissen. het waren 2 bulruggen.
 lagen 1 uur stil om 10,000 foto's te maken toen we weer op volle snelheid terug voeren(intussen was ik misselijk) toen we hadden gegeten bij een restaurant( isabella's vis restaurant ofzo)met hele vriendelijke bediening, gingen we weer verder naar san simeon.
toen we na 3 uur slingerweg aan kwamen was ik misselijk (erger dan op boot)

16 juli San Francisco

Na een stevig ontbijt (we konden zelfs onze eigen wafels bakken) zijn we te voet (!!) San Francisco gaan verkennen dat was niet zo'n goed plan we hadden ons een beetje verkeken op de afstanden. Maar goed, eerst naar de Golden Gate bridge, die lag voor een groot deel in de mist, het plan was om er een stukje overheen te lopen maar nadat we na uren wandelen eindelijk bij de brug waren aangekomen bleek dat we nog een flink stuk omhoog moesten lopen en dat hebben we niet gedaan, vanaf de houten pier waar we zaten kon je hen ook goed zien. Op de pier barstte het van de vissers en een schooiende pelikaan in het water zwom ook een zeehond rond. Toen we eindelijk de energie weer hadden om terug te lopen kreeg Joel trek in vis (hoe zou dat nou komen?) na weer een stevige wandeling kwamen we bij Fisherman's Wharf waar genoeg vis te krijgen was. Na een bijzonder late lunch (we lopen nog niet helemaal in het ritme) toeristische attractie nummer 1 de cable car, nou we waren dus niet de enige  we hebben drie kwartier in de rij gestaan al luisterend naar een kwelende zwerver met een erg dure gitaar. Uitgestapt bij China town, een aparte ervaring: Chinese winkels met producten die ik nog nooit had gezien, dwars over de straat hangen lampions als straatverlichting, straatnamen in het Chinees,Chinese lantaarns enz. Omdat we toen echt geen zin meer hadden om terug te lopen (ik vraag me af wat de stijgingspercentages van de streets of San Francisco is, 70% lijkt me geen slechte schatting) hebben we onszelf gefuifd op een taxi. Midden op de  straat gaan staan en je hand opsteken. Het lukte ook nog bij de eerste taxi die langs kwam. We hebben ons naar Lombard Street laten rijden, je weet wel dat kronkelstraatje met al die hortensia's. Er stond een hele file van auto's wel 4 blokken lang die allemaal door Lombard Street wilden rijden. Het laatste stukje hebben we naar het hotel gelopen. waar we met blaren en kramp in de kuiten om 9 uur het licht hebben uitgedaan.

Aankomst

We zijn er! Ik vat de vlucht maar even kort samen: houten kont.

We zijn nu ongeveer 24 uur op, toch zijn we niet direct naar bed gegaan, eerst zijn we nog naar pier 39 gelopen. Alcatraz gezien, zeehonden gezien  (wel drie), maar nu is de energie op. Douchen en slapen, morgen gaan we los.

Vliegtuig

De stoelen in het vliegtuig zijn gereserveerd.